جايگزين دولت فعلي اگر بنابر كنار رفتن آن باشد نه يك اصولگراي ديگر بلكه فردي خارج از جريان خواهد بود. دولت نهم انبوهي كار نيمه تمام دارد و براي چشاندن مزه مديريت انقلابي به مردم بايد به حد كافي زمان در اختيار داشته باشد. دولت نهم هدف خشم و كينه دشمنان قرار گرفته چون نماد و مدافع «نظام» است و الا با آن هم مدارا مي كردند و حتي نرد دوستي مي باختند
روزنامه کیهان در یادداشتی نسبت به عدم حصول اجماع در اصولگرایان هشدار داد.

به گزارش «فردا»، در این یادداشت که با عنوان «دولت نهم را بهانه كرده اند» منتشر شده در ترسیم فضای انتخابات آینده ریاست جمهوری آمده است: صحنه انتخابات رياست جمهوري دهم از اين پس روز به روز پيچيده تر خواهد شد. از حالا تا روز 22خرداد 1388 انبوهي از مسايل و برخي ترفندها يكي پس از ديگري و بر مبناي يك جدول زماني هماهنگ و از پيش تعيين شده به صحنه وارد خواهد شد، دقيقاً با اين هدف كه انتخاب سياسي مردم به جانب گروهي غير از اصولگرايان يا اصلاح طلبان معتدل ميل كند و زمينه براي حضور دوباره نيروهاي مطلوب غرب درون حاكميت ايران فراهم شود.

محمدی در این یادداشت ادامه می دهد: پيام بيش از 3 سال سكانداري اصولگرايان در دستگاه اجرايي كشور را قبل از هر كس، غربي ها و برخي دنباله ها يا هواداران داخلي آنها به خوبي دريافت كرده اند و اين پروژه محصول درك آن پيام است. سال 84 شايد موضوع چندان روشن نبود، اما حالا براي هيچ كس ترديدي باقي نمانده كه تداوم مشي فعلي در دستگاه اجرايي كشور كه بر1-تاكيد بي قيد و شرط، اصولي و معامله ناپذير بر ارزش ها و آرمان هاي ناب انقلاب اسلامي2-سلامت اقتصادي غيرقابل خدشه 3-مردمي بودن، 4-تلاش و كار خستگي ناپذير و پي گير و 5-دشمني و مرزبندي علني و مستحكم با سران نظام سلطه و ايمان به قطعي بودن پيروزي نهايي بر آنها و برنامه ريزي بر اين مبنا؛ استوار بوده است براي هميشه غربگرايان را از صحنه تصميم سازي و اجرايي ايران خارج خواهد ساخت و آنها چون برخي اسلاف خويش - از جمله نهضت آزادي- بايد براي دوراني طولاني از انزوا و نفرت فراگير اجتماعي آماده باشند.

در ادامه این یادداشت ضمن اشاره به تلاش های غرب برای تغییر صحنه سیاست در ایران آمده است: درك عميق اين پيام توسط غرب و شدت ترسي كه نسبت به گرفتار شدن غربگرايان ايراني به چنين سرنوشتي وجود دارد، موجب شده- در يك برنامه ريزي هماهنگ و همه جانبه- يكي از سنگين ترين سرمايه گذاري هاي قابل رصد در طول تاريخ ايران براي زمين زدن اين تفكر و مجريان آن در صحنه انتخابات سال آينده صورت گيرد.

کیهان در ادامه با برشماری نشانه های این عملیات می نویسد: نشانه هاي هماهنگي و صحنه گرداني واحد اين پروژه بسيار آشكار و حتي مي توان گفت پيش پاافتاده است. تبديل كردن «نقد» به «تخريب» از راه بزرگ كردن نقاط ضعف حتي با توسل به ابزارهايي چون دروغ بافي و شايعه سازي آنگونه كه في المثل در ماجراي كنكور 87 مشاهده شد، بي اعتنايي به واقعيات و سانسور سيستماتيك نقاط قوت دولت كه سفر اخير رئيس جمهور به نيويورك از نمونه هاي روشن آن است، ارائه تحليل هاي غلط، وارونه نمايي و قرباني كردن خرد و مصلحت پيش پاي اغراض سياسي و بلكه شخصي كه از مهم ترين مصاديق آن نحوه برخورد برخي منتقدان با طرح تحول اقتصادي و عزم جزم دولت براي اجراي آن است و نهايتاً انجام عمليات رواني وسيع و تلاش براي دستكاري الگوي ذهني جامعه در اين جهت كه كشور به سمت نوعي «بحران» پيش مي رود، صرفاً فقرات آغازين فهرست طويلي است كه مي توان در اين زمينه عرضه كرد و آن را به حجم انبوهي از شواهد مستند نمود.

محمدی خطاب به اصولگزایان نوشته است: توجه دقيق به اين فضا و تصديق اينكه چنين پروژه اي در دستور كار دشمن است و با جديت قصد اجراي آن را دارد، نقطه اي است كه اصولگرايان مي توانند آن را در برنامه ريزي هاي سياسي خود براي انتخابات سال آينده به مثابه يك فصل مشترك مبنا قرار دهند و آنگاه براين اساس به ساختن يك تئوري و نهايتاً برنامه كاري براي خود بپردازند.

کیهان در ادامه به طرح یک سوال درباره اهداف واقعی دشمن می پردازد و می نویسد: همه چيز به يك تصميم استراتژيك بستگي دارد: آيا قبول داريم چنين پروژه اي وجود دارد و خسارت ناشي از اجراي موفق آن توسط دشمن براي كليت نظام و جريان اصولگرايي غيرقابل جبران خواهد بود يا نه؟ اگر اين سوال جوابي روشن بيابد طي بقيه مسير دشوار نخواهد بود. 3 نكته زير كمك مي كند تا به يافتن پاسخ صحيح براي اين سوال نزديك تر شويم.

1-يك تلقي عموماً نادرست و البته فراگير اين است كه كساني تصور مي كنند هدف دشمن صرفاً مقابله با دولت نهم است و فراتر از آن چيزي در كار نيست. چنين تصوري جز ساده دلي محض نمي تواند منشأ ديگري داشته باشد. دولت نهم، رئيس و كارگزاران آن، اگر آماج هجوم بي رحمانه دشمنان است هيچ علت ذاتي ندارد جز اينكه با قوت پاي كار نظام جمهوري اسلامي، منويات رهبري و ارزش هاي انقلابي ايستاده و عميقاً باور دارد مي توان آنها را در صحنه عمل محقق ساخت. تلاش دولت نهم براي برآورده كردن اين هدف و توفيقات مهمي كه در اين مسير داشته علت اصلي دشمني تمام جبهه غربگرايان با آن است به گونه اي كه مي توان حدس زد به محض اندكي فاصله گيري از اين مسير مستقيم بلافاصله به تشويق دولت نهم خواهند پرداخت همانگونه كه در ماجراي اظهارات نسنجيده معاون رئيس جمهور مشاهده كرديم.

به گزارش فردا این یادداشت تاکید می کند: دولت نهم هدف خشم و كينه دشمنان قرار گرفته چون نماد و مدافع «نظام» است و الا با آن هم چون ديگران مدارا مي كردند و حتي نرد دوستي مي باختند. همين حالا اگر به مجموعه آنچه تندروترين منتقدان دولت مي گويند نگاهي مختصر بيفكنيد به خوبي پيداست كه حد انتقادهاي آنها از دولت فراتر رفته و كليت نظام و اركان اساسي آن را دربرمي گيرد.

این یادداشت در این خصوص با ارائه مثالی می نویسد: يكي از عناصر اصلي جريان اصلاح طلب اخيراً در جمع شماري از مدعيان اصلاحات گفته است كه معتقد است مشكل كشور فراتر از بحث دولت است و بايد براي آن فكري كرد! به اين ترتيب يك نتيجه ساده اين است كه همراهي با پروژه دشمن در تخريب دولت و كشاندن بحث هايي به عرصه عمومي كه در خلوت مي توان براي آنها راه حل يافت و ايثار نكردن در راه تداوم كار سيستمي كه آرزوهاي دشمن را برباد داده است، زيبنده اصولگراياني نيست كه خود را فدايي نظام و انقلاب مي دانند.

2-آنچه در بند 1 گفته شد را البته مطلقاً نبايد به اين معنا پنداشت كه دولت كاملا بي عيب است يا هيچ خرده اي بر آن نبايد گرفت. همه سخن بر سر نگهداشتن مرزها، حفظ حدود و اجتناب از فرو غلطيدن در پروژه غربگرايان است. اصولگرايان به وقت انتقاد از دولت لااقل مي توانند به اين حقيقت توجه كنند كه مجموعه -انتقادهاي اساسي وارد به دولت نهم- كه راقم اين سطور نيز بر آنها تاكيد دارد- از عدد انگشتان دو دست فراتر نمي رود و اين با وضع و حال جماعتي كه سراپاي اعتقادات و رفتارهاي آنها آكنده از انواع و اقسام انحرافات بود به هيچ وجه قابل مقايسه نيست.

مي توان و بايد براي اصلاح دولت از عيوب شناخته شده آن تلاش كرد اما فراتر بردن بحث ها از حد و اندازه خود و طرح مسائلي مانند عبور از فلاني و بهماني بازي خوردن از دشمن است و بس.

3-يك نكته كه از همه آنچه گفته شد كليدي تر است، اين است كه اصولگرايان بدانند يك برنامه عملياتي براي به جان هم انداختن آنها تا زمستان وجود دارد و كساني با خود انديشيده اند فقط به شرطي كه بتوانند كانديداي خود را تا اواخر امسال در پرده و مصون از تخريب نگه دارند و در كنار آن فرآيند نقد و انتقاد شديد و بلكه تخريب و هتك حرمت را به درون جريان اصولگرا منتقل نمايند اندك شانسي براي رقابت در صحنه انتخابات سال آينده خواهند داشت.

اصولگرايان اگر توجه كنند كه 1-جايگزين دولت فعلي اگر بنابر كنار رفتن آن باشد نه يك اصولگراي ديگر بلكه فردي خارج از جريان خواهد بود،

2- دولت نهم انبوهي كار نيمه تمام دارد و براي چشاندن مزه مديريت انقلابي به مردم بايد به حد كافي زمان در اختيار داشته باشد و

3-اصلاح طلبان زماني ادعا مي كردند در دولت خود هر 9 روز با يك بحران روبه رو بوده اند. ظاهراً برنامه اي هست كه براي دولت اصولگرا روزي 9 بحران به وجود بيايد. هوشياري و حفظ مرز با دشمن بي گمان مهم ترين ضرورت جريان اصولگرا در ماه هاي آتي است؛ آنگاه در تنظيم روابط و لحن انتقادات خود از دولت دقت بيشتري خواهند كرد.